Eddie Campbell is al lang cartoon, evenals in Alec: precies hoe je een kunstenaar kunt zijn, hij deelt zijn wijsheid over het veld in een autobiografische wandeling met zijn carrière met zijn carrière .
Campbell construeert zijn pagina’s rond een raster van negen panelen, alleen zonder grenzen. Zijn kunst is reserve, alsof hij weggeslet is in een schets met pen-en-inkt, maar zo’n voor de hand liggende onzorgvuldigheid omvat alleen tientallen jaren ervaring. De vertelling lijkt alsof het enigszins is geëlimineerd uit gebeurtenissen, zoals een afkleurde kijk terug, maar het is echte geschiedenis, zij het eigenwijs en onderworpen aan de fouten die herinneringen omvatten. Inserts van panelen van het werk van andere mensen laten rechtstreeks zien waar hij naar verwijst en in vorm tot goed in zijn algemene foto’s.
Net als bij talloze levens, is er een draad alleen achteraf duidelijk, evenals niet eens veel van één soms. Zowel kunst als leven met het leven, waarbij elk de andere voedt. Verschillende bekende namen rondlopen: Alan Moore, uiteraard, ook ook Bryan Talbot evenals de naamloze kerel op het kruispunt (die echt Paul Gravett is, veel recentelijk een schrijver van uitstekende stripgerelateerde koffietafelboeken). Campbell denkt na over de vroege dagen, wanneer het maken van strips gemakkelijk leek, een high-living viering in Zwitserland bijwoont, heeft een kind, en beschouwt het allereerste grafische boek Grow in 1986, waar er niet voldoende diepte van materiaal was aangeboden om te ondersteunen de vroege interesse op de lange termijn.
Campbell verhoogt enorme vragen, zoals “Wat is kunst?” Of de geschiedenis van humor, maar die onderwerpen worden afgewisseld, evenals gebaseerd op veel meer prozaïsche behoeften, zoals het verdienen van zowel de kost en waar ze moeten slapen. Hij leek altijd, met zijn werk, zo goed goed, evenals een typische man om zo’n fantastische kunstenaar te zijn, maar dat is de charme van het lezen van deze verhalen. Hij neemt het niet zo goed, niet serieus, niet de galerijshows of persbescherming of naamsafvoer of alle andere attributen van de kunstwereld.
Het beeld, van een kunstopstand of een jonge up-and-comer of een bekende naam, contrasteert met de waarheid om niet extreem veel geld te krijgen. De kunstwereld is net zo onderhevig aan patronen als al het andere, evenals het werk van Campbell is net zoveel als de ogen van vandaag veel veel beter dan de tijdgenoten die hij bespreekt. Natuurlijk koos hij de foto’s, om ervoor te zorgen dat dit misschien ook iets te eindigen.
De geschiedenis kan saai zijn, vooral als de onderstroom is “die u hieruit zou moeten ontdekken”. Campbell lijkt het laatste te voelen, maar hij voorkomt het vorige probleem door het persoonlijk te houden. Deze interessante reis met de geest van een algemeen uitgecheckte denker eindigt met zijn lijst met de allerbeste grafische romans, voor nog meer lezen.
Hoe een kunstenaar te zijn voldoet aan driedelige fit en wordt voldaan door de Snooter in het oeuvre van Eddie Campbell.
Deel dit:
Twitter
Facebook
Tumblr
Gerelateerde berichten:
Alec: The King Canute Crowdalec: The King Canute Crowd, deze allereerste verzameling van de levensverhalen van Eddie Campbell, herkende zijn geloofwaardigheid als decaan van autobiografische strips. “Alec” is Campbell’s versie van zichzelf, een kunstenaar die een taak werkt in een metaalstempelinstallatie waarvoor hij te veel is opgedragen. Hij en Danny gaan vaak naar de kroeg om te drinken …
Na de Snooterin -vergelijking met Alec: The King Canute Crowd of Alec: Three Pally Suit, nadat de Snooter een veel meer eigentijds werk is, veel meer in overeenstemming met de Eddie Campbell van vandaag in plaats van tientallen jaren geleden. Het meest duidelijke verschil is het laten vallen van het Alec Psuedoniem – Campbell’s nu Eddie, Raising …
ALEC: Three Piece Suitalec: Three Pally Fit verzamelt drie korte boeken die eerder zijn gepubliceerd als Graffiti Kitchen, Bit Italië, evenals de Dance of Lifey Death. Ik waardeer het enorm dat de methode Campbell een korte publicatiegeschiedenis van zijn werk op de indiciapagina bevat. Begrijpen wanneer hij de verhalen trok en wanneer hij ook en waar …