Deze publicatie is ingediend onder:
HOOPPAGINA HOOGTEKENINGEN,
Interviews en kolommen
SCHILD. door Steranko (geen daadwerkelijke dekking)
door Robert Greenberger
Stan Lee ontdekte goed van uitgever Martin Goodman, wiens tijdige strips bloeiden in de jaren 1940 door te profiteren van elke trend in de mainstream en overspoelde de kiosken met titels over het onderwerp totdat smaken veranderden. Tegen de jaren zestig, met een beperkt aantal releases, moest Lee, vervolgens hoofdredacteur van de hernoemde Marvel Comics, selectiever zijn, maar bleef de vinger aan de Amerikaanse pols houden. Tegen 1964 was het duidelijk dat spionage hier was om te blijven dankzij de blockbuster -nummers die zijn getrokken door de James Bond -thriller Thunderball. In de bioscoop vocht Bond zowel voor Spectre en op televisie, de man van U.N.C.L.E. vocht tegen T.H.R.U.S.H. naar topbeoordelingen. Het was tijd om een paar van die pizzazz naar strips te brengen en wie veel beter om de onlangs geproduceerde S.H.I.E.L.D. dan de grijze professional Nick Fury?
Nu met een oogpleister evenals grijze tempels, werd Fury aangeworven op de pagina’s van 1965’s Strange Tales #135 om de nieuwe organisatie te leiden. Waarom hij? Sinds in de afnemende dagen van de Tweede Wereldoorlog heeft hij een rapport gecomponeerd dat suggereert dat een wereldwijde vredesmacht wordt georganiseerd om de groeiende bedreigingen op grote schaal te dwarsbomen. Het rapport zat in een gegevens totdat de groene bedreiging in het type Hydra uiteindelijk net zo fantastisch was om te negeren.
De serie, zowel uit Lee als Jack Kirby, was zowel energiek als bruikbaar, een vreemde buddy voor de occulte daden van arts Strange. Het was absoluut creatiever fascinerend dan de solo -functie voor menselijke fakkel die het verving, maar het ontbrak nog steeds iets.
Dat iets Jim Steranko heette. De kunstenaar had geprobeerd werk te ontdekken in Marvel in 1965, maar was nog niet voorbereid, dus hij had zijn interesse voor Harvey waar hij redacteur Joe Simon aan Spyman en andere personages aanbood. Geen van hen is geslaagd, maar Steranko, net als Goodman, begreep precies hoe hij een veranderende cultuur kon uitchecken.
“Koel arrogant, goddeloos knap, overwonnen door een grote pompadour en al snel opgemerkt omdat hij in conventies met wellustige en exotische vrouwen verscheen, was hij een zelfgemaakte playboy uit de jaren 60, een meester van flits en misdrijf in zijn persoonlijke Naast zijn kunst, een soort arbeidersklasse Orson Welles. Met een oog voor popcultuur en een briljant voor het ontdekken van iets in een oogwenk, zag hij dat Marvel de locatie was om te zijn, evenals een blitse imitatie van Kirby’s stijl, ‘samengesteld Gerard Jones en Will Jacobs in de strip Boek helden.
Vreemde verhalen #165
Historicus Sean Howe componeerde dat de kunstenaar in de zomer van 1966 terugkeerde naar de Marvel -kantoren, nieuwe monsters op sleeptouw. Partner -editor Roy Thomas hield van wat hij zag en leidde de jonge kunstenaar in het kantoor van Lee in. Voor Lee, met het veel beter opgeleide kunstenaarsoog, was het werk ruw, maar iets trok hem. Hij legde aan Steranko uit dat hij de ‘ruwe energie’ van de pagina’s leuk vond en dat hij hem werk wilde leveren. Tegen die tijd was de werklast van Lee zodanig dat hij de lagere serie aan anderen overhandigde, net zoals Kirby terug in zijn vermoeiende schema zat. Steranko kreeg zijn optie van opdrachten aangeboden en koos voor de geweldige spion, Nick Fury.
Kirby, zoals uiteindelijk een gewoonte was met alle recent verschenen artiesten, bood ruwe ontwerpen voor de allereerste drie afleveringen die Steranko in voltooide kunst veranderde. In eerste instantie voorzag Lee de verhalen en liet Thomas de strip ophalen totdat Steranko hen overtuigde, hij had voldoende concepten en vaardigheden om het zelf samen te stellen. Net als dat, op het gebied van vijf nummers, hadden de serie de handen veranderd, evenals bezoekers voor een traktatie. Steranko’s Verve en stijl veroorzaakten mensen om rechtop te zitten en op te letten, de allereerste stilistisch verschillende kunstenaar om bij ideeën te werken, vrij van de Kirby -stijl.
De totale Steranko -run wordt nu verzameld in S.H.I.E.L.D. Door Steranko, inclusief Strange Tales #151-168 en Nick Fury, agent van S.H.I.E.L.D. #1-3, evenals 5.
Strange Tales #167
Wat maakte het werk zowel fris als boeiend? Howe componeert in Marvel Comics het ongekende verhaal: “… hij gooide zichzelf in experimenteren met het type – langzaam, eerst, evenals dan meedogenloos. Hij hield aan de voorsprong van Kirby met collage-werk, dat hij aangevuld was met strobben en shimmying-effecten van geavanceerde OP-art. Hij benaderde zijn pagina’s meer als een ontwerper dan als een illustrator en betaalde speciale rente voor de functies van de paneelroosters en ruimtelijke roosters. Concentrische cirkels, perspectief-vlak diagrammen, evenals andere geometrische bedrog samenzweer om de meest psychedelische strip van Nick Fury Marvel te maken sinds Ditko’s arts Strange. Steranko reikte terug naar WilDe geest van L eisner evenals de EC Horror Comics van Johnny Craig voor inspiratie, evenals de futuristische neiging van de serie die op elke pagina hightech speelgoed mogelijk maakte, weergegeven in de intensief uitgebreide Kirby-stijl., Waar Kirby echter een volledige pagina-tekeningen had , Steranko had dubbele pagina-spreads-evenals dan viervoudige Page-spreads, waarvoor je twee exemplaren moest kopen en ze bij elkaar moest leggen als je het volledige uitzicht wilde nemen. Er waren knikken naar Salvador Dali, Eadweard Muybridge, Richard Avedon, evenals de films van Robert Siodmak en Michael Curtiz, evenals hedendaagse industriële kunstenaars zoals Richard M. Powers en Bob Peak. ”
“Toen ik S.H.I.E.L.D. Op, Fury was slechts een oudere versie van zijn oorlogspersona: verkreukeld, sigaren-champing, ongeschoren … Ik heb hem schoongemaakt, hem de kinky zwart lederen ritselende rippel met clips, knopen, cartridge-riemen, evenals de schouderholsters-dus dus Hij zou visueel kunnen strijden met Marvel’s superhelden. Ik gaf hem een personage en een seksleven, ‘werd Steranko geciteerd als in Arlen Shumer’s The Silver Age of Comic Book Art.
Nick Fury, agent van S.H.I.E.L.D. #5
Fury was nu een hunk, cavorterend met Contessa Valentina Allegra de la Fontaine toen hij niet tegen de dreiging van Scorpio vocht. De globe-hopping-avonturen waren glad en behaalde grotendeels los van het grotere Marvel-universum, waardoor Steranko Free Regime werd geboden om verhalen te vertellen in zijn onnavolgbare stijl. Het betekende echter ook dat een dergelijke experimenten zijn productiviteit vertraagden, zozeer om ervoor te zorgen dat Lee hem smeekte een beetje meer traditioneel te zijn om zijn werk op deadline te krijgen. Tegen 1968, toen het contract van Marvel met Independent News eindigde, konden ze zowel verbreden als plotseling woede was zijn eigen titel. De 20 pagina’s per maand bevrijdden Steranko om nog meer experimenteel te worden, vandaar de opmerkelijke covers, maar het speelde de routine, dus hij kon het boek ten slotte niet voor zijn vereisten en het publicatieschema maken.
“Ik introduceerde psychedelische kunst aan reguliere strips, experimenteerde met surrealistische passages, benadrukte typografische aspecten op pagina’s, benadrukte een grafische stijlbenadering – vooral met covers – die op dat moment ontbrak in strips, evenals gebruikte beeldmethoden om de kinetische drama te verbeteren Inherent aan de vorm, ‘vertelde hij met trots aan Michael Dean in de Comic Buyer’s Guide. Ze blijven een hoogtepunt van Marvel’s allereerste leeftijd en houden ongelooflijk goed op. Zijn verbrede rooster van agenten, vrienden, evenals vijanden zijn sindsdien blijven hangen en velen zijn beïnvloed door zijn creatieve technieken en benadering van het vertellen van verhalen.
Klassieke stripcovers uit de Grand Comics -database.
Aankoop
SCHILD. door Steranko: The Total Collection SC